Vrijdag 29 Januari 2010, die dag zou ik de eerste praktijkles krijgen. Eindelijk echt beginnen zelf leren vliegen.. Maar helaas, het weer gooide roet in het eten, maar gelukkig zag het weer voor een dag later er beter uit. En hoe..! Wat een prachtige dag.. Gisteren afgesproken om 15:00 hr op vliegveld Lelystad, maar ik was er 10 voor half 3 al, omdat ik eerst even in de simulator wilde oefenen. Hier hebben ze het binnenste van een heli nagebootst, incl. voetpedalen, cyclic (stuurknuppel), en de collective (soort handrem waarmee je het stijgen en dalen bepaald) en je vliegt met hetzelfde type als de echte, op vliegveld Lelystad ook, schijnt behoorlijk realistisch te zijn. Dus op die manier kun je jezelf al wat aanwennen aan instrumenten en bewegingen e.d. Maar rond 15:00 hr was de heli en instructeur nog niet terug van vliegveld Teuge, rond half 4 was ik het vliegen in de simulator wat beu, en ging maar eens buiten kijken. Wat een prachtig weer.. Er zou meer dan 10 km zicht zijn, dun wit dekentje sneeuw over het landschap, in de verte zouden de sneeuwbuien er aan komen. Kwart voor 4 kwam de heli, 10 minuten later de instructeur per auto, even rond om tafel, de dingen doorbespreken (briefing) wat we gaan doen in de les. Daarna een rondje om de heli lopen, iets wat bij elke vlucht opnieuw moet, controleren op scheurtjes, losse boutjes, of alles mechanisch juist beweegt, of overal de borgpennetjes in zitten, enz.



De proefles die ik 11 september vorig jaar gehad had, was eigenlijk gelijk mijn eerste les, dus dit zou de 2e worden. Toen zat ik rechts, maar nu mocht ik links instappen: de plek van de piloot. Gordels om, headset op, checklist afwerken (in bepaalde volgorde vanaf 0, de heli opstarten). De instructeur vroeg toestemming om op te stijgen, en we taxiën richting landingsbaan. De heli's gebruiken de startbaan niet, ze stijgen er parallel aan de landingsbaan op. Dus over het gras. Erg mooi gezicht was het stuifsneeuw dat toen onder ons opstoof, je voelt jezelf net een grote bladblazer. Eenmaal op hoogte kreeg ik de controls, en moest tegen de wind op sturen, de heli op hoogte houden en naar een bepaald punt in de verte sturen. Je vliegt dan dus eigenlijk schuint tegen de wind in, al 'schuivend' naar jouw punt. Daarna strakke bochten proberen te vliegen, erg gaaf. Ondertussen genieten van het uitzicht, en continu je omgeving in de gaten houden voor ander vliegverkeer. Na een aantal bochten gingen we de hoogte oefenen. Op en neer is makkelijker gezegd dan gedaan.. Van 1000 feet moest ik naar 500 feet. Dit doe je door de collective voorzichtig naar beneden te brengen. Maar dan wil de heli ook een bocht inzetten, iets wat je weer tegen moet sturen met de voeten. Zo heb je met de heli bij bijna elke handeling, bijkomende effecten, die je weer moet tegengaan. En dat is juist het uitdagende, hij probeert met jou te spelen, en jij probeert hem te temmen. En dat nog eens op zo'n hoogte, met een uitzicht waar je u tegen zegt, bezorgde me de hele vlucht een glimlach.. Het werd al iets schemerig toen we vanaf Zeewolde riching Lelystad vlogen, prachtig gezicht. Aan de horizon de zon die aan het ondergaan was, de autolichten, stoplichten en de landingsbaan en al die bewegende lampjes op de grond, kun je alleen maar stil van genieten.. Eenmaal bijna geland, nam de instructeur het weer over, en hebben we daarna nog vlak boven de grond geoefend op hoveren en taxiën. Hoveren is eigenlijk niets anders, dan proberen stil te hangen in de lucht, een meter boven de grond. Maar door de luchtverplaatsing van de rotor, slaat de wind tegen de grond en kaatst weer tegen de onderkant van de heli. Daardoor wil de heli springen en wegglijden alsof hij zich op een gladde skippybal bevind, hij creëert zijn eigen luchtbel onder zich. Dit is erg moeilijk bestuurbaar, en iedereen die heli leert vliegen, zal hier behoorlijk wat tijd aan nodig hebben om dit onder de knie te krijgen. Zo ook ik. Maar ook dat daagt weer uit.. Hij wil iets wat jij niet wilt, temmen dat ding! Ook nog even getaxied, minder moeilijk dan hoveren, maar ook iets, wat vooral in het begin aardig tijd vergt om het onder de knie te krijgen. Je zit nog steeds met je eigen gecreëerde lucht onder je die weg wil. De instructeur taxiede de heli terug naar de hangar, de heli samen binnen gezet, en weer om tafel gaan zitten. Dan wordt alles besproken van de onderdelen die je gehad hebt in die les, wat ging goed, wat ging minder, wat behandelen we in de volgende les, kortom: evaluatie. ('debriefing' in de vliegwereld) Daarna richting huis, lekker achterover leunend, fijn muziekje aan, with a big smile on my face veels te hard naar huis gereden.. Waarschijnlijk adrenaline teveel..

De volgende les heb ik pas over een maand, ik wil eerst de theorie voor het merendeel gehaald hebben, voordat ik hard aan het lessen ga. Stop nu bijna al m'n vrije tijd in het leren. De eerste 4 examens heb ik 9 februari, aankomende week heb ik vrijgenomen van het werk om fit alles nog een goed door te nemen wat ik al geleerd heb. Daarom leek me de praktijkles goed om net een weekje voor de examens te doen, even goed weten waar je het voor doet, en de motivatie nog een latje hoger te leggen. Dit lijkt aardig te lukken :-)

Zo, en nu kruip ik weer achter de laptop vandaan, lang genoeg geluld..

*
05-02-2010, ik werd zojuist even door m'n zus er op geattendeerd dat de evaluatie van de les (officieel les 2 dus) ontbreekt.. Nou vooruit dan ;) De punten die voor les 2 in de planning stonden, zijn behandeld en zelfs nog een aantal extra punten die eigenlijk in les 3 aan bod zouden moeten komen. (30 graden bochten, stijgen en dalen) De volgende les gaan we van start met les 4. Dus hopelijk blijft deze stijgende lijn zo! Zo goed Margreet? :-)
*