Lang geleden weer geblogd! Snelle update: 6 theorie examens gedaan, allemaal gehaald. November de volgende 4. Ben inmiddels weer deels gaan werken, de woensdag en donderdag voor vast. Rest van de dagen studeren. Tevens gesprekken met de KNRM om misschien als vrijwilliger in dienst te gaan. Gesprekken met de bank(en) vorderen gestaagd. Strakke planning gemaakt voor het resterende gedeelte van de opleiding, zomer 2012 wil ik mijn CPL hebben. Volgende nieuwtje, ik blog tegenwoordig voor Discovery Channel, http://blogs.yourdiscovery.com/nieuws/2011/09/vliegen-vanuit-je-achtertuin.html Ook weer om verder te netwerken. Ik wil uiteindelijk daar alleen nog bloggen, dus op den duur vind je daar de nieuwe verhalen! Hou het in de gaten!
De instructeur belde mij pas op, met de vraag of ik de heli naar Bant, NO-polder wilde brengen. Daar zou iemand een proefles op lokatie krijgen, zoals dat zo mooi heet. 'Ja, dat wil ik wel..'. Gistermiddag om 16:00hr was ik Lelystad, met een bak koffie in de hand. De voorbereidingen die ik al eerder op de dag thuis gedaan had even doorlopen met de vlieger (Frans) die ik weg moest brengen. Oftewel: Is die Wilfred wel te vertrouwen ;-).
Hij durfde het zowaar aan en om 17:00hr hingen we in de lucht, om vervolgens om 17:30hr bij Remco achter de boerderij te landen. We hadden prachtig weer, een uitzicht waar je u tegen zegt en het voelde weer heerlijk, de controls in handen. Met een glimlach op m'n gezicht koersten we richting het noorden.
De andere vlieger is ook nog eens instructeur, en daarom moest ik het ook maar even ontgelden. Gelukkig ben ik erg leergierig, dus kom maar op! En terwijl we noodlandingen en noodprocedures oefenen, vertelt Frans allerlei praktische tips en trucs. Hij heeft ooit bij de luchtmacht de Starfighter gevlogen en is gezagvoerder bij de KLM geweest: een ouwe rot in het vak. Dus je begrijpt dat mijn oren gespitst stonden, zij het dat ze bedekt waren door mijn headset.
Terwijl we dit oefenen en aanhoren, moeten we ook nog navigeren, want tja, je wilt niet bij het verkeerde huis landen. Die mensen vinden het misschien wel leuk, maar de klant en wij niet zo. Nu hoor ik je zeggen, 'jullie hebben toch wel GPS?'. 'Ja, maar die laten we uit.' We vliegen aan de hand van een luchtvaartkaart, waar heel Nederland op afgebeeld staat, en..........een stratenboek van €2,50. Niets is zo betrouwbaar als het papier. Al snel kregen we de boerderij in beeld, en zetten wij de landing in. Ook nu komt er weer een glimlach op m'n gezicht, dit is toch veel mooier landen dan op een vliegveld. Dit is, hoe helikoptervliegen bedoeld is. Heerlijk gewoon.
Na de landing stapte de gelukkige Remco in om eens te voelen wat heli-vliegen nu eigenlijk is. Ik moest terugdenken aan mijn eerste les: De instructeur liet mij toen flink werken. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe het zweet blank op mijn rug stond en dat was niet alleen omdat het in de zomer was.
'Gaan jullie mee koffie drinken?' Plop, ik was er weer.. We liepen met z'n allen richting de boerderij, waarbij je denkt dat je in de keuken een bak koffie gaat nuttigen. Niets is minder waar: we belanden in een heus café! 'Deze boer doet het niet slecht', schiet het door mijn hoofd. En terwijl we aan de koffie zitten, wordt het gebak de stamtafel opgeschoven en komen de verhalen los. Ik bedenk me dat ik best een bak koffie kan gebruiken, die Frans vraagt niet alleen een navigatievluchtje van je. Ook de terugweg wil ik weer noodprocedures oefenen, dus even een oppepper!
Gezelligheid kent geen tijd en dat klopt ook nu weer, Remco komt weer binnen wandelen terwijl de boer vol enthousiasme over zijn bedrijf vertelt. Iedereen hangt aan zijn lippen, figuurlijk uiteraard. Terwijl Remco vol twinkelende ogen zijn verhaal begint over zijn belevenis, wandel ik weer richting de heli om Frans weer terug te brengen, maar ook dat zal niet een rechte-lijn vlucht worden. Terwijl we instappen, zien we hoe de zon steeds verder naar de horizon duikt met een prachtige oranje-rode gloed. We moeten op tijd terug zijn. Ik bedenk me wat voor 'slecht' leven ik heb Ik zou dit 'slechte' leven voor geen goud willen missen. Een heerlijk 'probleem'.
Tot na de reclame!
De instructeur belde mij pas op, met de vraag of ik de heli naar Bant, NO-polder wilde brengen. Daar zou iemand een proefles op lokatie krijgen, zoals dat zo mooi heet. 'Ja, dat wil ik wel..'. Gistermiddag om 16:00hr was ik Lelystad, met een bak koffie in de hand. De voorbereidingen die ik al eerder op de dag thuis gedaan had even doorlopen met de vlieger (Frans) die ik weg moest brengen. Oftewel: Is die Wilfred wel te vertrouwen ;-).
Hij durfde het zowaar aan en om 17:00hr hingen we in de lucht, om vervolgens om 17:30hr bij Remco achter de boerderij te landen. We hadden prachtig weer, een uitzicht waar je u tegen zegt en het voelde weer heerlijk, de controls in handen. Met een glimlach op m'n gezicht koersten we richting het noorden.
De andere vlieger is ook nog eens instructeur, en daarom moest ik het ook maar even ontgelden. Gelukkig ben ik erg leergierig, dus kom maar op! En terwijl we noodlandingen en noodprocedures oefenen, vertelt Frans allerlei praktische tips en trucs. Hij heeft ooit bij de luchtmacht de Starfighter gevlogen en is gezagvoerder bij de KLM geweest: een ouwe rot in het vak. Dus je begrijpt dat mijn oren gespitst stonden, zij het dat ze bedekt waren door mijn headset.
Terwijl we dit oefenen en aanhoren, moeten we ook nog navigeren, want tja, je wilt niet bij het verkeerde huis landen. Die mensen vinden het misschien wel leuk, maar de klant en wij niet zo. Nu hoor ik je zeggen, 'jullie hebben toch wel GPS?'. 'Ja, maar die laten we uit.' We vliegen aan de hand van een luchtvaartkaart, waar heel Nederland op afgebeeld staat, en..........een stratenboek van €2,50. Niets is zo betrouwbaar als het papier. Al snel kregen we de boerderij in beeld, en zetten wij de landing in. Ook nu komt er weer een glimlach op m'n gezicht, dit is toch veel mooier landen dan op een vliegveld. Dit is, hoe helikoptervliegen bedoeld is. Heerlijk gewoon.
Na de landing stapte de gelukkige Remco in om eens te voelen wat heli-vliegen nu eigenlijk is. Ik moest terugdenken aan mijn eerste les: De instructeur liet mij toen flink werken. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe het zweet blank op mijn rug stond en dat was niet alleen omdat het in de zomer was.
'Gaan jullie mee koffie drinken?' Plop, ik was er weer.. We liepen met z'n allen richting de boerderij, waarbij je denkt dat je in de keuken een bak koffie gaat nuttigen. Niets is minder waar: we belanden in een heus café! 'Deze boer doet het niet slecht', schiet het door mijn hoofd. En terwijl we aan de koffie zitten, wordt het gebak de stamtafel opgeschoven en komen de verhalen los. Ik bedenk me dat ik best een bak koffie kan gebruiken, die Frans vraagt niet alleen een navigatievluchtje van je. Ook de terugweg wil ik weer noodprocedures oefenen, dus even een oppepper!
Gezelligheid kent geen tijd en dat klopt ook nu weer, Remco komt weer binnen wandelen terwijl de boer vol enthousiasme over zijn bedrijf vertelt. Iedereen hangt aan zijn lippen, figuurlijk uiteraard. Terwijl Remco vol twinkelende ogen zijn verhaal begint over zijn belevenis, wandel ik weer richting de heli om Frans weer terug te brengen, maar ook dat zal niet een rechte-lijn vlucht worden. Terwijl we instappen, zien we hoe de zon steeds verder naar de horizon duikt met een prachtige oranje-rode gloed. We moeten op tijd terug zijn. Ik bedenk me wat voor 'slecht' leven ik heb Ik zou dit 'slechte' leven voor geen goud willen missen. Een heerlijk 'probleem'.
Tot na de reclame!
