30-05-2010
Zojuist de uitzending van de finale van X-factor gezien, die ik altijd alle uitzendingen hebt gevolgd. Ik hou ook erg van muziek, wat dingetjes in de muziek gedaan voor de hobby, speel al jaren keyboard, waar ik ook erg m'n gevoel op kwijt kan. Waarom begin ik nu over X-factor zul je denken.. Dit omdat ik daar ook allemaal mensen zie, die hun droom achterna jagen. DAT vond ik vooral het mooie aan alle afleveringen. En DAT is wat ik eigenlijk ook wil meegeven voor iedereen die dit leest: Als je een droom hebt, en je krijgt de kans, pak hem dan aan! Vaak krijg ik te horen, de opleiding kost erg veel geld, en het risico dat je een baan krijgt is zo klein, waarom begin je er dan aan.. Maar ik zal blijven doorgaan, net zolang tot ik op de plek zit waar ik me goed voel. En al duurt het bij wijze van spreken m'n hele leven om de lening af te lossen, geld is niet het belangrijkste.. Als ik m'n droom kan waarmaken ben ik pas een tevreden man.. En ik ben ondertussen hard bezig om die droom te verwezenlijken, het gaat me eigenlijk niet snel genoeg zo naast m'n fulltime baan, maar te snel is ook niet goed. Maar m'n punt is, ook buiten de luchtvaart om: Follow your dream, if you can!

Ha, even m'n gevoel kwijt op het toestenbord van de laptop, is een keer wat anders dan op een keyboard. Maar goed, de praktijklessen. Vorige week zaterdag stond de skill-test in de planning, een soort tussentijdse praktische toets. Dit om te kijken in hoeverre je het leerproces goed genoeg oppikt en of er inderdaad wel een kans van slagen op een brevet in zit. Ik moest alle oefeningen laten zien die in de lessen er voor geweest waren, om te bewijzen dat ik dat wel kon. Normale, klimmende en dalende bochten maken, koers en hoogte houden, snelheid verlagen/verhogen en toch op hoogte blijven, circuit vliegen, hoveren, taxiën, neerzetten, oppakken, alles kwam aan bod. Ik was er redelijk tevreden over. En het advies was: DOORGAAN! Heerlijk.. Na mijn les moest nog iemand anders even vliegen op de heli, waarbij diegene moest doen alsof de instructeur en ik passagiers waren. Dit voor zijn commerciële brevet. Dus nog mooi even een ritje als passagier meegepikt, is nooit weg natuurlijk :-)

Gisteren stond voor het eerst 2 lessen op 1 dag in de planning, behoorlijk intensief kan ik je vertellen. Gisteravond was ik daarom wat minder gezellig voor de vrienden, maar ach, je weet waar je het voor doet. Even een flugeltje extra, en je knapt weer op. Het begin van de eerste les ging niet zo denderend, terwijl ik me wel fit voelde. Ik deed bij de startprocedures een verkeerde handeling waardoor de motor afsloeg. En bij het circuit uitvliegen moet je op de voorgeschreven hoogte het circuit verlaten, maar daar bleef ik rustig doorklimmen, dus greep de instructeur in. Maar...van je fouten leer je het meest, dus dit zal me niet meer gebeuren. De eerste 10 minuten ben ik dus niet zo trots op, snap ook niet hoe ik het had, maar na die 10 minuten kwam het weer in me los. Het ging weer heerlijk.. Veel getaxied, gehoverd, hover autorotatie, running take off.. Het zijn allemaal termen, maar ik zal proberen uit te leggen wat ik gisteren allemaal heb mogen spelen met de heli, want dat was het, SPELEN :-)

Een vierkantje hoveren, 1 meter boven de grond, dus eigenlijk een vierkant rondje om de heli landingsplaats hoveren. Bij elke hoek, 90 graden verder draaien en dan naar het volgende punt. Maar dan met zulk strak beleid dat het moet lijken alsof je op een geleiderail vastzit, zo precies moet het. En dat terwijl de wind nog steeds uit dezelfde hoek blijft komen, dus elk gedeelte van het vierkant staan je controls op een andere manier. Je bent dus eigenlijk continu aan het spelen met de controls, de heli en de wind. Jij bent de baas, niet de wind of de heli! Daarna datzelfde vierkantje met de neus 1 kant op, gedurende het hele vierkantje. Al schuifend naar links toe, tot de 1e hoek. Nu dat gedeelte achteruit taxiën. Dat gaat eigenlijk op gevoel, je hebt van te voren gekeken of er niet wat achter je zit, daarna kijk je weer voor je en stuur je op je gevoel de heli in z'n 'achteruit'. Daarna schuivend naar rechts, naar de hoek, en het vierkantje weer afmakend naar je beginhoek, gewoon naar voren taxiën. Misschien omschrijf ik het niet helemaal begrijpelijk, het beste kun je het gewoon zien of meemaken, en dat laatste mag je als ik m'n brevet op zak heb, of ga het zelf ervaren! :-)

Wat ook leuk was, als een soort sleetje in de sneeuw, al skiënd door het gras heen schuiven. Eerst rechtuit, waarbij de heli iets voorover hangt, niet teveel, anders duik je de grond in.. Daarna ook met bochtjes, dus terwijl je glijdt, naar links hangen zodat je op de linkerskid aan het 'skiën' bent, daarna op de rechter proberen. Nu snap je misschien wat ik bedoel met 'spelen'. Bovenstaande zul je met een vliegtuig nooit redden. Dat maakt heli-vliegen zo leuk!

Ook zijwaarts taxiën op de taxibaan heb ik gedaan. Erg leuk! Je gaat eigenlijk gewoon rechtuit, en terwijl je de gele taxi-lijn blijft volgen, draai je de heli langzaam 90 graden naar rechts, zodat je zijwaarts over de taxi-baan taxiëd. En terwijl je nog steeds blijft zorgen dat je over de gele lijn blijft gaan, weer bijdraaien, rechtuit taxiën en nu over links. Dat 'spelen' kreeg ik allemaal in de 2e les gistermiddag, en ik had gedacht dat die juist minder goed zou gaan, omdat de 1 uur vliegen al veel concentratie van je vergt. Maar juist de 2e ging beter dan de 1e les.

Conclusie: ik heb heerlijk gespeeld gisteren, het weer was ook weer goed, vooral die 2e les het meest genoten van alle lessen tot nu toe. Dus dat ik dan gisteravond moe was, vond ik niet zo erg, er was een zeer voldaan gevoel voor in de plaats van die dag. Op naar aanstaande vrijdag, de volgende 2 lessen!

Als laatste heb ik nog een video voor jullie in petto, deze is vorige week tijdens de les gemaakt, het oefenen van een autorotatie - noodlanding:

10-05-2010

Les 6 stond die dag in de planning, 5 dagen later dan les 5. Je ziet het, de rem is er af! In deze blog wil ik het niet hebben over de praktijkles vliegen, die was kort samengevat: pittig, veel hoveren, taxiën, neerzetten, oppakken, 3x circuit vliegen (opstijgen, rondje vliegen en gelijk weer landen) en dat met een leuke crosswind (zijwind) die op zijn manier de heli en dus mij het moeilijk maakte. Maar wel erg leerzaam.

In deze blog wil ik de eerste RT praktijkavond doornemen. RT staat voor Radio Telefonie, hetgeen inhoudt dat je weet hoe je op de juiste manier communiceert vanuit de lucht met een luchtverkeersleider op de grond. Ik kwam rond half 7 's avonds thuis van het vliegen, snel gegeten, daarna gelijk de computer opgestart om in te loggen. 'In te loggen..?' Ja, die praktijkcursus is heel handig opgezet:

Vroeger werden de lessen klassikaal gegeven bij bijv. een vliegschool. Tegenwoordig met internet gaat dat wat handiger. Iedereen volgt de les thuis via het internet. Het enige wat je nodig hebt, is een headsetje (Thanks Bart...eh....Cordys) computer of laptop en uiteraard een internetverbinding. Je moet wat software installeren, inloggen, en hup, opeens zit je met 7 man (ons klasje) te babbelen met elkaar over internet. Zo kun je dus thuisblijven, en een ander voordeel is, dat je elkaar niet ziet. In het echt met het vliegen zie je elkaar ook niet, dus het maakt het alleen maar realistischer.

Eerst werd even de voorstel-rondje gedaan, even uitleggen wie je bent en wat je doet. Daarna het eerste hoofdstuk vluchtig doorgenomen die we opgestuurd hadden gekregen per post, en toen begon het echte werk. Alle 6 cursisten kreeg een opdracht, wat er feitelijk gebeurd, 6 man die 'vliegt' en de 7e man is de luchtverkeersleider. Een opdracht die ik o.a. moest doen:

De N555BK is een Cessna Citation die geparkeerd staat op de East Apron van
Schiphol. Je hebt ATIS informatie Q ontvangen. Begin met het maken van een proefoproep op Schiphol Delivery frequentie (121.900), je bent een VFR vlucht naar Bremen.

Ter verduidelijking, N555BK is het registratienummer van je vliegtuig (Cessna Citation) en ATIS is een automatisch gesproken weerbericht op een bepaalde freqentie met volgletter Q. VFR betekent letterlijk, Visual Flight Rules: vliegen onder zichtcondities.

Bovenstaande opdracht moet je dan uitwerken tot normale communicatie, die gebruikelijk is in de luchtvaart. Alle 6 zaten we elk om beurt met de luchtverkeersleider te babbelen, oftewel je opdracht te 'vliegen'. Bijvoorbeeld je motor mogen starten, moet je ook voor toestemming vragen, dat gaat dan als volgt:

Vliegtuig:
‘Cessna Citation, Parked at Schiphol East,
VFR to Bremen, Information Quebec (received),
Request start-up, N555BK’

Luchtverkeersleider:
‘NBK, roger,
Startup is approved
Information Q is correct
QNH 1003
Time is .02, runway 22’

Vliegtuig:
‘Start-up approved
QNH 1003
Runway 22
Time checked, NBK’

In het eerste gedeelte vertel je eigenlijk wie je bent en wat je wilt, de luchtverkeersleider reageert daarop, en geeft toestemming om je motor te starten. Die gegevens die hij doorgeeft, noem jij daarna opnieuw op om er zeker van te zijn dat er niet iets verkeerd verstaan is. Zo deden we ieder een 3-tal opdrachten, en als laatste bekeken we samen online een aantal plattegronden van 5 verschillende grote luchthavens, zodat je weet wat en waar je iets op een luchthaven vindt.

Gelukkig had ik van te voren een Red-Bull gehad, dat was zeker nodig na zo'n pittig dagje vliegen. En Engels is al niet mijn sterkste kant, dus ik moest de aandacht 's avonds nog goed er bij houden! Ik ben ook bezig met een cursus Engels, om alles bij te schaven, series/films bekijken zonder ondertiteling, engelse boeken lezen, maar je kunt niet alles tegelijk.. :-) Maar we stomen rustig door, het 1 na het ander.

Aanstaande maandag gaan we nog een leuk dagje beleven. Met een aantal leerlingen van de vliegschool richting vliegveld Eelde, om daar wat te oefenen met brandblussen e.d. op vliegtuigen. Vooraf moet je ook weer wat leren, wat vanavond in de planning stond en nog staat, maar ik dacht opeens dat ik eerst bovenstaand verhaal maar eens uit de mouw moest gaan schudden, want de komende dagen gaat er anders toch niet van komen..
Druk druk druk.. Maar we blijven lachen :-)

05-05-2010

Laat ik beginnen met de 3 theorie examens, die ik 13 april moest afleggen. Navigatie, menselijke beperkingen en radio telefonie. Voor de beide laatste vakken maar ieder 1 fout, en navigatie 3 fout. Mooie resultaten dus. Leuk om te vermelden waar ik wel trots op ben, dat ik later een mailtje kreeg van de vliegschool, waarin stond dat ik alles (de andere 4 in februari) in een recordtijd gehaald had. (de theorie naast je volledige baan doen). Dus dat is ook weer een mooie opsteker voor de commerciële theorie die later komt: dat moet dan ook wel goed komen lijkt me.

Bevrijdingsdag, vele mensen genoten van de vele festivals, maar ik genoot die middag van de vrijheid in het luchtruim. En wat een prachtig weer hadden we opnieuw. De punten die ik me voorgenomen had van de vorige les, had ik i.i.g. in me zak, letterlijk: ik was op tijd, aantal 50 centen mee voor dat bruine vocht en na de les geen afspraak gepland. Maar goed ook, gisteravond was ik pas kwart voor 9 thuis, en dat vanaf 14:00 op het vliegveld.. Dat het zo'n lange dag werd, was omdat we uitgebreid naar het weer gekeken hebben, uitgebreide pre-flight inspectie gedaan, ruim een uur gevlogen, en een lange debriefing na de tijd gehad, tevens de weekenden vastgelegd tot de zomervakantie om elke zaterdag 2 uur te lessen. Zal tevens tussendoor nog wat vrije dagen van het werk opnemen, om nog wat meer uren te kunnen pakken.
De andere lessen waren ook erg leerzaam, maar die van gisteren toch wel het meest tot nu toe vond ik. Alles uitgebreid behandeld, en na een uur vliegen moesten we tanken, had je even rust, en bij het vertrekken van de pomp had ik echt zoiets van, 'ik wil nog een uur..'..

Maar wat is er deze les gebeurd? In elke blog wil ik een bepaald onderdeel behandelden, zodat de blogs niet een saaie opsomming van punten worden, het moet wel leuk leesbaar blijven. Daarom deze keer: Het vliegen over je eigen huis..

In eerste instantie zou ik vandaag lessen, maar de instructeur belde dinsdag met de vraag of ik niet een dag eerder kon. Prima, het maakte voor mij niet uit. Toen bedacht ik me opeens dat het misschien wel leuk zou zijn, om voor Pa, die die dag jarig was, over ons huis te vliegen. Hij is ook altijd gefascineerd door het vliegen. Dus aan de instructeur gevraagd of dat mogelijk was: 'geen probleem' en na het opstijgen van Lelystad, direct richting het Veluwemeer, over een eilandje, richting Nunspeet en daar begon het zoeken voor me. Ik kan je vertellen dat wegen en huizen zoeken vanuit de lucht erg moeilijk is. Het wegennet lijkt opeens totaal anders dan hoe je denkt dat het eruit zal zien als je altijd in een auto rijdt. Dus je gaat op zoek naar herkenningspunten. Nunspeet kun je zien liggen, en ik wist dat ik dan zoeken moest tussen Nunspeet en het Veluwemeer in. Tegelijkertijd op zoek naar een aantal schuren van de buurman, die als rijtjeswoningen aan elkaar geplakt zijn.Op een gegeven moment zag ik die, maar het huis wat er bij stond, klopte niet met die van de buurman. Maar ik had wel een idee, een kilometer hier verderop van huis, heeft iemand die zelfde schuren. Zo wist ik wel dat ik in de buurt zat. Dus maar gewoon recht er op af, en hoe dichter je het nadert, des te beter je de omgeving herkent. Het duurde dus niet lang, of ik zag ons huis liggen. Ondertussen moet je zelf nog blijven vliegen, dat gek genoeg al gedeeltelijk automatisch gaat, zonder dat je er bij nadenkt.

Thuis werd voor de buren de verjaardag gehouden van Pa, en Ma wist ervan dat ik zou overvliegen. Toen zij op een gegeven geronk hoorde, riep ze: 'Dat moet Wilfred zijn die overvliegt!' Iedereen snel naar buiten, maar helaas...... Het was een sportvliegtuig.. Toen begon bij iedereen wel een lichtje te branden: waarschijnlijk komt die gek van 26 zo overvliegen. We waren pas later vertrokken vanaf Lelystad, doordat we alles uitgebreid behandeld hadden, dus rond etenstijd kwam ik pas aantoeren richting huis. Eerst recht over het huis heen, rechterbocht ingezet, en daar zag ik Pa en Ma al buiten staan. Even een 8-tje ingezet, om nog eens goed over te vliegen, de instructeur zat ondertussen met m'n camera foto's te maken. Toen voelde ik me al wat piloot: 'Hij is fotograaf, ik moet zorgen dat ik zo strak mogelijk vlieg in de bocht, zodat hij zo goed mogelijk de foto's kon schieten..' Terug naar de werkelijkheid: ik ben bezig met praktijkles 5. De buren hadden hun avondeten onderbroken hoorde ik later, die stonden in no-time ook bij Pa en Ma te zwaaien. Ik denk omhoog, kan me niet voorstellen dat iedereen naar elkaar zwaaide op 30 m2 ;-) Al met al een erg mooi gezicht vanuit de lucht, geeft een heerlijk gevoel kan ik je zeggen, zelf vliegen over je eigen thuis.

Maar er moest ook nog gelest worden, ik moest het taxiën en hoveren nog menig keer oefenen, dus de vlucht ging weer verder richting Harderwijk. Bij Zeewolde nog wat oefeningen gedaan, richting het vliegveld en daar na de landing bovengenoemde punten geoefend.

Leuk detail: toen we ons huis naderen, zei de instructeur dat dat een prima plek is om ook eens te landen. Gaaf! Dus dit gaat zeker in de toekomst nog gebeuren, een belevenis die je zeker hier ook weer terug gaat vinden! Ook m'n gedachte dat Marine en Luchtmacht uit m'n hoofd moeten, is weer terug gekeerd: Hoorde van de instructeur dat iemand ouder dan 26, gedeeltelijk eerst commercieel gelest, nu bij de Luchtmacht vliegt, omdat ze te kort komen. Dus de mogelijkheid is altijd nog aanwezig! Dat deed me goed toen ik dat hoorde. Ik zie mezelf al in een heli van de Marine vliegen..Droom droom droom.. Maar ook trauma en KLPD lijkt me gaaf: dat ik in deze wereld wil blijven is zeker, waar ik uiteindelijk terecht kom: nog geen idee..

A.s. maandag is de volgende les: stay tuned!